hi admin saya mau meluah bah ni.sblm tu tulung kasi tapuk details saya k. walaupun bukan pesbuk saya. saya ni min becerai anak dua suda. saya rindu sama anak2 saya sama bini saya min. 2 tahun sudah kami becerai. saya rindu anak2 saya yang semuanya mimang comel. kena2 lagi anak no2 saya perempuan yang copy paste sama saya. saya mampu tengok dorang dari jauh ja. bini saya dulu tu surirumah ja. sebenarnya dia ada diploma jururawat tapi dia berhenti kerja sebab mnjaga anak2. anak kami masih kecil2 lg time tu…
kisah hitam kami bermula selepas saya dibuang kerja dan kami tinggal sama beliau saya. tiap2 hari saya bosan dengar bini saya meluah sama saya. sebenrnya saya tau mama saya bapa saya adik2 abaang dan kakak saya smua tak suka bini saya. bagi saya bini saya sempurna ja tapi nda tau la kenapa dorang tak boleh terima..bini saya selalu terasa hati dengan mama bapa saya. tp saya pujuk2 la. Bini saya tak pernah paksa saya pergi kerja. tiap2 bulan bini saya ni pandai hint yang dia mau ada duit, bosan duduk drumah. tapi apa yang mampu saya buat?saya lagi selesa dengar cakap mama saya dan keluarga saya sebab dorang yang kasi makan kami kan
Bini saya selalu mnangis malam2. tapi saya marah sebab bikin serabut kepala saya sahaja. saya selesa sudah dengan kehidupan kami sekarang. bini saya pandai lagi memfitnah saya. mama saya konon suka ambil kesempatan sama saya. sebab saya anak lelaki. tapi saya tidak percaya sebab saya anak lelaki ba. anak ksayangan mama saya. dari saya saya malas melayan Bini saya. sampai 1 masa ni bini saya balik kg. lama dia balik saya anak2. masa dia keluar rumah dia tidak marah. macam biasa ja. so saya ni ego. saya biar ja. mama saya pun cakap bini saya tu teda kerja teda duit lari juga cari ko tu mama saya cakap. saya tak pergi tengok bini saya tu sebab saya teda masaya mama saya banyak betul kerja yang dia suruh saya buat. busy la saya hari2…
sekalinya masuk 2 bulan sudah. bini saya jarang2 sudah wssup saya. saya cari bini saya. rupanya bini saya di semenanjung sudah kerja. Disana saya rasaya macam kana ampap batu kepala saya anak2 semua dia bawa lagi itu bila saya wssup bini saya minta penjelasan bini saya cakap saya ni anak lelaki tapi tidak mampu berdikari sendiri. rumah sendiri tiada. balik rumah mama ko saya jadi isteri ko jadi orang gaji dirumah ko saja. Tiap2 bulan 1sen pun saya tak dapat. mama ko tu jahat. dengki sama saya. dia tidak suka ko kasi lebih saya. dia takut ko lari sebab tu dia tabur ko dengan kesenangan. tapi anak2 ko tidak pernah rasa bahagia pun…
tidak pernah kana layan bagus2.nampak betul mama ko fikir ko saja tak fikir kami. ko saja yang buta. kami tidak bahagia sebab ko tidak pernah berusaha untuk kami. begitu la yang bini saya cakap. saya tidak mampu mau cakap apa lagi. jauh dalam hati saya kadang2 apa yang bini saya cakap saya rasaya ada betulnya juga sebab mama saya tidak suka bini saya. kadang2 mama saya tak pernah anggap bini saya wujud. tapi saya tak boleh buat apa2. rumah bapa saya besar. kereta banyak. bapa saya banyak duit. kami pun sikit ja tinggal dalam rumah besar ni. apa salahnya tumpang mama. saya bukan tidak mampu jaga dorang. cuma bini saya ni saya anggap degil punya orang. sikit2 cakap mama saya. jadi saya kasi biar la…
baru2 ni saya sakit. keluarga yang lain semua sibuk. saya baring dalam bilik ja. saya teringatkan bekas isteri saya tu. anak2 saya yang pintar. baru terasa sunyi hidup saya. saya lapar. Saya pening. mau minta urut kepala. sekarang umur saya msuk 29 sudah. mama saya pun sibuk. kakak adik saya semua ada anak laki dorang. mama saya ni jenis banyak cakap. bila saya sakit dia bising2 ja…
dulu time dorang sayakit saya pernah ketepikan anak bini saya.skrg saya sayakit mama saya ckp saya tua sudah.pandai2 la urus diri. time saya sayakit pun saya msih kna suruh pigi jalan sayana sini,beli barang.cuci tandas.cuci piring.saya mula sda taksuka hidup saya skrg.dulu saya rsaya senang sebab bini saya buat smua…
walaupun saya tak dapat bagi dia duit tiap2 bulan dia yang buat semua. bila dia tak buat mama saya cakap bini saya pemalas. nanti anak2 pun tak dapat makan. tiba2 saya jadi sedih min. petang tadi saya cuba tengok2 facebook bekas bini saya selepas dekat 2 tahun kami berpisah. bekas bini saya cantik, comel, masih macam mula2 kami kenal dulu. kebetulan bekas bini saya ni kecil ja orangnya. senyuman dia ja sudah saya fam dia gembira dengan hidup dia yang sekarang. anak2 kami pun besar sudah. yang paling saya sedih dulu manja semua anak2 saya dengan saya. Tapi saya tak sangka kami berpisah begitu. sampai sekarang saya tak pasti saya atau bini saya kah yang kejam? Menurut orang kampung bekas bini saya ada rumah sendiri sudah. ada bisnes sendiri. ada kereta sendiri sudah. anak2 pnya pakaian pun cantik2 sudah smua sekarang bukan macam dulu. makin cantik ba bekas bini saya…
saya kasi tunjuk sama mama saya. mama saya cakap. Ramai lagi perempuan lain di luar ba. buat apa ko mau dia lagi. kalau ko banyak duit ramai juga perempuan mau kau tu. saya befikir ba mama saya tak pernah suruh saya pergi kerja pun. hidup susah2. duit pun saya dapat bila saya tolong mama saya.. hidup saya pun senang. memang betul juga mama saya cakap.. saya buang jauh2 kenangan saya sama bekas bini dan anak2. jauh dalam hati saya bekas bini saya memang perempuan hebat. Tapi entah kenapa saya masih mau dengar cakap mama saya