min hide profile facebook aku min. aku tengah sedih ni.. aku penat seharian aku buat kerja rumah, jaga anak.. kau nampak simple je kerja aku sebab aku surirumah sepenuh masa tapi cubalah kau amik tempat aku satu hari, aku hargai sangat dah.. anak kita aktif, rumah kita tak penah bersih, aku buat kerja sama berulang kali.. kadang lepas aku kemas ruang tamu, aku ke dapur tak sampai 5minit bila aku toleh sikit je belakang dah besepah balik.. aku tak kisah anak kita aktif tapi aku kisah kau tak tolong lansung.. sejujurnya sejak kita kawin kau tak penah ringankan tulang tolong kerja aku.. aku tak mintak kau buat banyak sekadar kutip mainan anak pun dah kira ok.. bila aku mula luahkan perasaan aku, kau buat aku bercakap dengan dinding.. bila aku dah tinggi suara, kau terus sepak terajang aku.. kau mintak aku cakap apa yang aku tak puas hati,. Bila aku cakap kau cekik lagi leher aku kalau aku tak cakap lagilah kau pukul aku bila aku mengadu sakit dengan kau lepas kena pukul kau balas apa kau cakap padam muka sebab aku yang cari penyakit kau cakap kau sakit pun aku tak amik tau..
pernah tak kau duduk bincang dengan aku ?? bila aku mula bising kau marah aku. aku pendam lama tapi kau nak aku pendam sampai bila? kau tahu tak sebab lama sangat aku pendam lah dalam hati aku simpan dendam dan sebab tu jugakla aku tak boleh nak layan kau bila kau nak bersama. bila aku angkut bantal tidur sorang. aku ingat kau datang pegang tangan aku pastu mintak maaf tapi bunyi kaki kau berjalan ke bilik pun tak ada.. kau sedar tak tiap kali kau pukul aku , anak kita yang masih kecil lagi tu tengah tengok.. kadang dia tunggu sampai kau habis pukul aku baru dia tidur.. aku tau dia tengah lindungi aku.. cuma dia masih kecil kadang bila kau pukul aku kuat sangat dia nangis.. dia tau kau berhenti pukul aku kalau dia nangis tapi kadang kau buat dia tak wujud..yeee memang yang aku kurang ajar..tapi aku kurang ajar sebab apa?? aku jadi macam ni sebab aku terlalu penat dengan kau.. kerja kau aku buat, kerja aku pun aku buat jadi apa je yang kau buat? benda paling penat aku buat ialah cover malas kau tu.
kadang lepas kau makan pun aku yang angkut pingan kau ke sinki.. memang kau nampak kecil tapi kalau kau cuba buat kerja kecil tu mungkin kurang sikit beban dekat bahu aku..aku pernah cuba lari dari kau.. aku tak penah jadikan anak sebagai alasan untuk tidak lepaskan diri dari kau tapi ada je halangan..kadang aku jugak lawan perasaan aku sebab kekadang aku yang jahat dengan diri sendiri.. aku biarkan anak jadi mangsa? aku biarkan aku menderita? sebenarnya aku takut.. takut mulakan langkah pertama.. takut untuk dengar, lihat kelakuan orang sekeliling selepas aku mulakan langkah pertama tu musuh aku ialah diri aku sendiri!!!